حسینیه حاج کریمی (دوره پهلوی اول)
حسینیه حاج کریمی در بافت قدیمی شهرستان قوچان در خیابان شهید روشنی واقع گردیده و از همان اوایل ساخت این حسینیه تا حال حاضر همه ساله در ایام ماه محرم مراسم با شکوه عزاداری و شبیه‌خوانی صورت می گیرد. این بنا دارای پلان مستطیل شکل و حیاط بزرگی است و دیوارهای اصلی بنا خشت خام و آجر است و پوشش سقف شبستان و دیگر قسمت ها از نوع تیر چوبی می باشد، همچنین بنا از قسمت های مختلفی از جمله حجره هایی مخصوص خانم ها، سرایداری، مهمانخانه، آشپزخانه و وضوخانه است که جهت دسترسی به حیاط و طبقات فوقانی اطراف بنا بوسیله دو راهرو مجزا از یکدیگر همراه با پلکان آجری امکان‌پذیر می باشد. در نمای خارجی بنا و قسمت حیاط داخلی، تزئینات و آجرکاری زیبایی روی نوار بالا دیده می شود، همچنین روزنه های دایره ای و چلیپایی شکل به ابعاد یک متر در یک متر که با تزئینات آجری مشبک پوشیده شده جهت تهویه هوای حسینیه ساخته شده است.
این اثر در تاریخ 1382/01/24 به شماره 8257 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
کاروانسرای سهل آباد (اواخر تیموریان- اوایل صفویه)
این بنا در حاشیه شمالی روستایی به نام سهل آباد در 55 کیلومتری شرق قوچان قرار دارد و روزگاری پذیرای کاروانیان و مسافران خسته از راه بوده است. علت وجود رباط مزبور در این مکان عبور مسیر فرعی منتهی به جاده ابریشم از همین نقطه می باشد. رباط سهل‌آباد از نوع سرپوشیده آجری با زیربنای تقریبی 480 مترمربع است که قوس‌های جناغی به صورت چهارتایی بر روی پاکار ستون‌ها، فضای داخلی پوشش سقف آن را ایجاد نموده است. نشانه‌ها و شواهد معماری برجای مانده گویای بنیان این رباط دراواخر دوره تیموری و اوایل دوره صفوی است.
این اثر در تاریخ 1381/12/17 به شماره 7608 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
یخدان نمدمال ها (دوره قاجار)
در چشم‌انداز حاشیه‌ی جنوبی جاده قوچان به فاروج در مجاورت گورستان قدیمی شهر بنایی مخروطی و خشت و گلی جلب نظر می نماید، که به یخدان نمدمال ها مشهور است. ساختار این یخدان شامل گنبد مخروطی و چاله نگهداری یخ می باشد که گذشت زمان و عوامل گوناگون پلکان، حوضچه و دیوار سایه انداز آن را تخریب نموده که امروزه بخشی از آن مرمت شده است. این بنا دارای دو ورودی در ضلع شمالی و جنوبی است که بعدها درگاه شمالی آن مسدود شده است. پیرامون گنبد مخروطی یخدان تیرهای چوبی کوچکی نصب گردیده که گویا عملکرد آن استحکام بخشی گنبد بوده است. یخدان نمدمال ها یادگاری از معماری اواخر دوره ی قاجار در این ناحیه است.
این اثر در تاریخ 1384/04/05 به شماره 11937 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
معماری صخره ای کلر (دوره ایلخانی)
این اثر صخره‌ای در چشم‌انداز یکی از ارتفاعات مشرف بر روستای کلر در 25 کیلومتری شرق قوچان به صورت حفره هایی وسیع ایجاد شده استفضای داخلی این معماری صخره‌ای به طول 12 متر و مشتمل بر دیوارهای سرتاسری به صورت شرقی–غربی است که در هر سوی آن پنج اتاق کوچک و بزرگ به ارتفاع 180 سانتیمتر ایجاد شده است. در مجموع 16 حلقه چاه با عمق های متفاوت در کف این فضاها وجود دارد. اگر چه برخی صاحبنظران معماری صخره ای کلر را پناهگاهی از دوران ایلخانی می دانند، اما احتمال دارد این مکان به عنوان محل عبادت فرقه ای از پیروان تصوف به نام شکفیه باشد که به سبب مسائل مذهبی و سیاسی آن روزگار در میان شکاف کوه ها به صورت دسته جمعی زندگی می کردند.
این اثر تاریخی در تاریخ 1381/05/08 به شماره 5944 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
بیمارستان قدیمی قوچان- طالقانی (دوره پهلوی اول)
این بنا اولین بیمارستان و بناهای اولیه شهر جدید قوچان می باشد که با توجه به موقعیت مناسب و وسعت نسبتا بزرگ آن و تزئینات بکار رفته همراه با پوشش شیروانی، زیبایی خاصی به بنا داده است. این بنا دارای رخبام ساده و در عین حال زیبا می باشد که با آجرهای فیتیله‌ای قلمدانی و آجرهای چهارگوش نقش دار آراسته شده است.
این اثر در تاریخ 1384/05/22 به شماره 13112 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
مزار آیت ا... نجفی قوچانی
این بنا در مرکز شهر قوچان واقع شده است. در سال های اخیر تجدید بنا گردیده و مدفن آیه ا... سید محمدحسن نجفی قوچانی از علمای بزرگ اسلامی که در سال 1257 هـ.ش در خسرویه قوچان متولد شده است. این عالم فرهیخته مولف آثار و کتب ارزشمندی به نام های سیاحت شرق- سیاحت غرب- شرح ترجمه رساله ارسطو- رساله عذر بدتر از گناه- شرح کفایه الاصول- شرح دعای صباح، می باشد. وی به سال 1323 هـ .ش در سن 68 سالگی دار فانی را وداع گفت.
حمام شاهزاده خانوم:
این بنای تاریخی پس از شکل‌گیری شهر قوچان بعد از سال ۱۳۱۲ قمری در بافت مرکزی شهر و در خیابان شهید مطهری - ابتدای خیابان گوهر شاد بنا گردید. این حمام از جمله آثار اواخر دوره قاجاریه استان خراسان رضوی و شهرستان قوچان به شمار می رود. در دوره پهلوی تغییرات اندکی یافت و تبدیل به حمام دوشی شد. دارای ۲ درب ورودی برای خانم‌ها و آقایان بوده که هر کدام منتهی به فضای معماری مجزایی شامل پاشور، دالان، خزینه، سربینه، مخزن آب، نظافت خانه، مسجد و … می‌شود. حمام شازده در سال ۱۳۸۲ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۰۱۷۹ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
آبگرم شهر کهنه؛
چشمه سارهای جاری موسوم به آبگرم شهر کهنه در ۱۸ کیلومتری بخش غربی قوچان و به فاصله ۶ کیلومتری از بنای آرامگاه امام زاده سلطان ابراهیم قرار دارد. وجود آب معدنی با خواص درمانی آن و حرارت نسبتاً گرم مهم ترین دلیل جذب گردشگر و مسافران به این نقطه از شهرستان قوچان است که در حال حاضر نیز همه ساله تعداد بسیاری از مسافران از سایر شهرهای دیگر برای استفاده از مواهب طبیعی به دیدار این مکان می آیند. شایان ذکر است جوشش این چشمه ها از اعماق چند صد متری زمین با حجمی بالغ بر ۲۰ اینچ می باشد