«سید محمد حسن آقا نجفی قوچانی»
عالم و زاهد وارسته سید محمد حسن نجفی مشهور به آقا نجفی قوچانی در سال 1295هـ.ق در خسرویه از توابع قوچان قدیم به دنیا آمد. آقا نجفی دوران کودکی را در نزد پدر به آموختن قرآن گذراند و در سیزده سالگی به توصیه پدر به قوچان رفت تا به ادامه تحصیل بپردازد. سپس در سن شانزده سالگی به مشهد رفته و در مدرسه پریزاد مشغول تحصیل شد. ایشان در سال 1313هـ.ق برای کسب فیض از اساتید مهم اصفهان به این شهر سفر کرد و دروس فقه و حکمت و منظومه را نزد اساتید به نام آن دیار فرا گرفت. بعد از پنج سال از اصفهان نیز باز عازم سفر شد و به نجف اشرف مشرف گشت و از درس خارج مرحوم آخوند خراسانی کسب فیض کرد. مرحوم آقا نجفی قوچانی در دوران جوانی به درجه اجتهاد رسیده است. آقا نجفی قوچانی در سال 1338هـ.ق بعد از فوت پدر عزیزش مجبور به بازگشت به ایران شد و بعد از مدت کوتاهی که در مشهد مقدس ساکن بود که به درخواست مردم قوچان، به این شهر عزیمت کرد و تا پایان عمر پربارش در این شهر اقامت داشت و به قضاوت و تدریس و امور دینی مردم پرداخت. سرانجام در شب جمعه 26 ربیع الثانی سال 1362هـ.ق برابر با 1322هجری شمسی در سن 68سالگی در قوچان وفات یافت و در یکی از اتاق های منزلش به خاک سپرده شد. امروزه مزارش زیارتگاه عاشقان و عارفان است. آقا نجفی قوچانی آثار و کتب ارزشمندی از خود به جای گذارده است که برخی از این تألیفات عبارتنداز:
1- سیاحت غرب 2- سیاحت شرق 3- شرح کفایه اصول آخوند ملا محمد کاظم خراسانی 4- شرح ترجمه رساله تفاحیه ارسطو 5- حیاة الاسلام فی احوال آیه الملک العلام 6- رساله عذر بدتر از گناه 7- رساله سفری کوتاه به آبادی های اطراف قوچان و...
امام‌زاده سلطان ابراهیم
این بقعه تنها بنای به جای مانده از خیل ابنیه ای است که در شهر کهنه وجود داشته و در حال حاضر در مسیر قوچان به فاروج و در 12کیلومتری شمال غربی این شهر واقع شده است. مکان مزبور به دفعات بر اثر زمین‌لرزه‌های متعدد آسیب دیده اما صاحب نظران بنیان اولیه آن را به دوران سلطان محمد خوارزمشاه نسبت داده‌اند. این مکان بارگاه امام زاده سلطان ابراهیم(ع) برادر حضرت رضا(ع) است که با ارادت به مقام والای ایشان، بنای آرامگاه چندین بار مرمت شده است. آستان مبارکه این امام‌زاده مشتمل بر ایوان، گنبدخانه با پوشش بلند، شبستان‌های شرقی و غربی گلدسته‌های دو سوی بنا، رواق و اتاق هایی بر پیرامون آن است.